Τα σημάδια προμηνύουν θύελλα…

Telegraph: Στη νέα οικονομική θύελλα που έρχεται ας αφήσουμε επιτέλους τις τράπεζες να καταρρεύσουν!

Απηυδισμένος εμφανίζεται ακόμα και ο συντηρητικός Telegraph από τις αλλεπάλληλες διασώσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών από το δημόσιο, με χρήματα των φορολογουμένων.

 

Αναφερόμενη στους ισχυρούς κραδασμούς που δέχεται τις τελευταίες εβδομάδες ο τραπεζικός κλάδος στην Ευρώπη, κραδασμοί που εντάθηκαν τα τελευταία 24ωρα, η βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι μέσα σε μόλις ένα μήνα οι μετοχές των τραπεζών έχασαν το ένα τρίτο της αξίας τους, με την Deutsche Bank αλλά και πολλές μικρότερες ιταλικές τράπεζες να δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις.

 

«Βέβαια αυτά συμβαίνουν τακτικά στις αγορές: Κυριαρχεί ο πανικός και λίγες εβδομάδες αργότερα οι μετοχές αρχίζουν να ανεβαίνουν ξανά.

 

»Ωστόσο», τονίζει ο Telegraph, «ίσως πρόκειται για ένα σήμα ότι ένα ή περισσότερα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να χτυπηθούν από τον τοξικό συνδυασμό μηδενικών επιτοκίων και απώλειας εσόδων από την κατάρρευση των τιμών των εμπορευμάτων.

 

»Αν κάτι τέτοιο συμβεί πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να αφήσουμε μία ή περισσότερες τράπεζες να χρεοκοπήσουν».

 

«Άλλος ένας γύρος κρατικών ενισχύσεων είναι απαράδεκτος. Δεν τον αντέχουν τα δημόσια οικονομικά, ούτε όμως και η κοινή γνώμη. Είναι δε και ζήτημα ηθικής. Αν λοιπόν δούμε κάποιες τράπεζες να καταρρέουν πρέπει να τις αφήσουμε να ισοπεδωθούν», αναφέρει ο Telegraph.

 

Τα σημάδια προμηνύουν θύελλα…

 

«Υπάρχει σωρεία ανησυχητικών ενδείξεων ότι ο τραπεζικός τομέας θα βρεθεί σύντομα σε πολύ μεγάλη κρίση. Ο δείκτης Stoxx Europe 600, που περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες τράπεζες της ηπείρου, κατακρημνίζεται εδώ και έξι εβδομάδες.   

 

Πότε συνέβη τελευταία φορά αυτό; Πριν 8 χρόνια, όταν η παγκόσμια οικονομία κατέρρεε, το 2008», προειδοποιεί ο Τelegraph, σύμφωνα με τον οποίον μια νέα κρίση θα μπορούσε να πυροδοτήσει η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου και των αγαθών, όπως το 2008 καταλύτη αποτέλεσε η κατάρρευση των τιμών των ακινήτων.

 

«Ακόμα χειρότερα, ίσως σύντομα δούμε μια αναζωπύρωση της κρίσης χρέους, μόνο που αυτή τη φορά δεν θα πληγούν κυρίως οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά οι μεγάλες εξαγωγικές χώρες. Το Αζερμπαϊτζάν ήδη βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ για χορήγηση δανείου. Η Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ παραπαίουν, ενώ σε άσχημη κατάσταση είναι και η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία.

 

Αφήστε τις τράπεζες να καταρρεύσουν για τρεις λόγους

 

«Ένα από τα μαθήματα της κρίσης του 2008», συνεχίζει ο Telegraph, «είναι ότι το οικονομικό σύστημα έχει γίνει τόσο περίπλοκο που μικρές απώλειες σε μια αγορά θα μπορούσαν εύκολα να σημάνουν καταστροφή κάπου αλλού. Αν λοιπόν η κατάρρευση των τιμών πετρελαίου και αγαθών δεν συμπαρασύρουν τον τραπεζικό τομέα, θα προκαλέσει έκπληξη.

 

Αυτή τη φορά όμως αν οι κυβερνήσεις προσπαθήσουν ξανά να «μπουκώσουν» τον τραπεζικό τομέα με κρατικό χρήμα πρέπει να αντισταθούμε, ξεκαθαρίζει η βρετανική εφημερίδα. Και οι λόγοι είναι οι εξής:

 

»Πρώτον, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να αντέξουν νέα πακέτα στήριξης των τραπεζών. Το δημόσιο χρέος της Βρετανίας αγγίζει το 88% του ΑΕΠ. Της Γαλλίας το 97%, της Γερμανίας το 71% και της Ισπανίας το 99%. Τη δε Ιταλίας το 135% του ΑΕΠ. Μπορεί κανείς να προσθέσει άλλο ένα 10-15%; Σίγουρα όχι.

 

»Δεύτερον, οι πολίτες δεν θα το ανεχθούν. Οι ψηφοφόροι σε όλη την Ευρώπη είναι εξουθενωμένοι μετά τα τελευταία πακέτα διάσωσης. Μπορεί να καταλαβαίνουν τον λόγο, ωστόσο η αίσθηση δικαίου έχει δοκιμαστεί επανειλημμένως βλέποντας καλοπληρωμένοι τραπεζίτες να σώζονται με τα δικά τους λεφτά.

 

»Τέλος, θα επρόκειτο για ένα λάθος σήμα προς τις ίδιες τις τράπεζες. Αν δεν πληρώσουν για τα λάθη τους δεν θα πάψουν ποτέ να τα επαναλαμβάνουν. Αν μια βιομηχανία πρέπει να δέχεται τακτικές ενισχύσεις από την κυβέρνηση τότε κάτι δεν πάει καλά με αυτήν. Αυτό ίσχυε για την αυτοκινητοβιομηχανία το 1970, για τα ανθρακωρυχεία το 1980, αυτό πρέπει να ισχύσει και για τις τράπεζες.

 

«Μην ξεχνάμε τέλος ότι η Ισλανδία, η μόνη χώρα που άφησε τις τράπεζές της να καταρρεύσουν, φαίνεται να τα πηγαίνει μια χαρά.

 

Οπότε, για να μην κάνουμε δύο φορές το ίδιο λάθος, την επόμενη φορά που θα καταγράψουν μεγάλες ζημιές τουλάχιστον μερικές μεγάλες τράπεζες πρέπει να αφεθούν να καταρρεύσουν. Αλλιώς δεν θα βγούμε ποτέ έξω από τον φαύλο κύκλο των ατελείωτων πακέτων διάσωσης.»