ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΞΙΩΝ -Δημοκρατική αντίδραση για την υπέρβαση των αποκλεισμένων

-Όλοι μας αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο σκοπός αυτών των εκλογών, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλευτικού σώματος συμφωνεί επί των μνημονίων και νομοθετεί επί των μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση.

-Ως μόνη λογική εξήγηση εμφανίζεται η επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να απαλλαγεί από τα ακραία βαρίδια που κουβαλάει και συνεπάγεται την στροφή του προς το κέντρο! Αλλά εάν ήταν έτσι θα έκανε τις δέουσες ενέργειες για αυτό το άνοιγμα, που ούτε καν επιχείρησε. Που καταλήγουμε συνεπώς;

-Δεν θέλει να κυβερνήσει. Μοιάζει να προτιμά την αντιπολίτευση, για να μην φθαρεί από την εφαρμογή του μνημονίου και από τις ασφυκτικές κυβερνητικές ευθύνες.

-Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση ακολουθεί ένα δρόμο εξ ίσου εσωστρεφή, για να επιτύχει κομματική συσπείρωση.Ανακαλεί τη παλιά καλή και σίγουρη κομματική βάση. Τα ανοίγματα προς το κέντρο είναι ρητορικά και δεν επιβεβαιώνονται από τις πράξεις.

-Τελικά οι παλαιοκομματικοί επιβιώνουν και βολεύονται στις λίστες, με δεδομένο ότι όποια κυβέρνηση προκύψει θα καταφύγει στη λύση των συνεργασιών και θα κρυφτούν ενώ οι ευθύνες θα επιμερίζονται.

-Η ανανέωση του πολιτικού συστήματος όπως προδικάζεται από τις δημοσκοπήσεις και προωθείται μετ’ επιτάσεως από τα κεντρικά ΜΜΕ είναι ο Λεβέντης!!!

-Τα μικρά κόμματα που έχουν νέα δυναμικά και ικανά στελέχη, που έχουν να προτείνουν λύσεις, έχουν ιδέες και παράγουν πολιτική, έχουν αποκλειστεί παντελώς.

-Όχι μόνο δεν τους δίδεται βήμα (κατόπιν εντολής των μηντιαρχών), αλλά ούτε καν νόμιμη οικονομική ενίσχυση δεν μπορούν να έχουν από τα μέλη τους, αφού το τραπεζικό σύστημα μπλοκάρει τους λογαριασμούς καταθέσεων τους με ψευδεπίγραφα γραφειοκρατικά κωλύματα και με την επίκληση του “capital control”.

-Η “κοινωνία αξιών” αρνείται να καταφύγει στη λύση των προσωπικών λογαριασμών που ακολουθούν πολλά άλλα κόμματα για να υπερβούν τις τραπεζικές αυτές αγκυλώσεις!

Δημοκρατική Αντίδραση

-Η μόνη λύση για τα κόμματα, γι’ αυτά που φέρνουν το νέο στη πολιτική ζωή, είναι μία “Δημοκρατική Αντίδραση” στον επιβαλλόμενο αποκλεισμό από τα ΜΜΕ, στον αποκλεισμό από τις νόμιμες πηγές χρηματοδότησης, και στον αποκλεισμό που επιβάλλεται τελικά με το αντιδημοκρατικό όριο του 3%.

-Η “Δημοκρατική Αντίδραση” βασίζεται ακριβώς στην ίδια τη Δημοκρατία, που καταδυναστεύεται υστερόβουλα από τα μεγάλα κόμματα. Βασίζεται σε συνεργασίες πολλών μικρών κομμάτων, τα οποία δεν επιβάλλεται να έχουν απόλυτη ιδεολογική ταύτιση, αλλά Δημοκρατικά να μπορούν να συμφωνήσουν σε μερικές απλές και προφανείς αρχές όσον αφορά τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, την παραμονή στην Ευρωζώνη, την μείωση του κράτους, την καλυτέρευση της δημόσιας παιδείας, την μη χειραγώγηση της οικονομίας, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της χώρας.

-Δεν χρειάζεται την λάμψη κανενός ηγετίσκου. Πρέπει να υπερβούμε τις προσωπικές μας συμπάθειες είτε δυσανεξίες προς πρόσωπα. Να επικεντρωθούμε με δημοκρατική ανεκτικότητα και συνεργασία στο σκοπό της υπέρβασης των αποκλεισμών!

-Το κάθε κόμμα μπορεί να διατηρήσει την αυτονομία του και τον αυτοπροσδιορισμό του και να βασισθεί για το συντονισμό του εκλογικού αγώνα σε μία συντονιστική ομάδα, που θα αποτελείται από τους καταλληλότερους εκπρόσωπους κάθε κόμματος.

-Σκοπός, η υπέρβαση των αποκλεισμών, η υπέρβαση των ανασταλτικών παραγόντων συνεργασίας, η υπέρβαση προσώπων και τελικά η υπέρβαση των ίδιων μας των εαυτών, εάν πραγματικά θέλουμε οι κόποι μας να μην πάνε χαμένοι και η ψήφος καθενός να αποκτήσει αξία ώστε να μπουν νέες πολιτικές δυνάμεις στο κοινοβούλιο που θα αμφισβητήσουν δυναμικά το εσωστρεφές, αναποτελεσματικό και εν αμύνει πλέον παλαιοκομματικό σύστημα!